binihayə(t)

sif. <fars. bi. . . və ər. nihayət> Nəhayətsiz, sonsuz, hədsiz, olduqca çox. <Mənsur:> Məni əbədilik olaraq, bəla dəryasının girdabi-binihayəsinə salıb, cavan ömrümü . . məzara yerləşdirmə. C. C.. <Vaqif:> Xanın binihayə xəzinəsi və sursat anbarları böyük bir qoşunun öhdəsindən gələ bilər. Ç..